Talenty i miny, przypowieści opowiedziane przez Pana Jezusa, spisane przez Mateusza i Łukasza. Podobne, ale jednak inne. W Mateuszu odkryłyśmy, że majątek zwany talentami był rozdany przez gospodarza sługom, wg ich zdolności, do zarządzania, a więc nie na własność. U Łukasza wszyscy otrzymali po równo, ale też do "obracania" nimi, aż do powrotu pana z dalekiego kraju. W Łukaszu dochodzi też wątek, że nie wszyscy chcieli, aby ich pan został królem. Odkryłyśmy analogię, że przecież także wielu było takich, którzy nie uznawali Pana Jezusa jako Króla. Głównie jednak zajmowała nas sprawa szafarstwa, wierności sług i słów wypowiedzianych do wiernych sług i do tych, którzy nie przynieśli zysku, choć nie stracili powierzonego im majątku. Myślałyśmy też o tym czym nas Bóg obdarzył i o tym, że Bóg jest Sędzią, przed którym będziemy stawać by zdać sprawę z zarządzania tym co nam powierzono. Wniosek jaki osobiście wyciągnęłam z tych przypowieści to: służyć Bogu i przynosić Mu chwałę. Zależy mi na przebywaniu w radości mojego Pana.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz