Patrzyliśmy na ten fragment w kontekście człowieka który odszedł zasmucony od Jezusa, bo dostał polecenie aby wszystko rozdać. Również z perspektywy współczesnego człowieka który za wszelką cenę chce zabezpieczyć siebie i najbliższych od wszelkich zagrożeń i niebezpieczeństw. Jednak czy nie pokazuje to na nasz problem, ze już nie ufamy Bogu, ale chcemy sami się o siebie zatroszczyć. Jezus tu trzy razy mówi o wejściu do królestwa Bożego co mówi nam, że jest to ważne. Jednak ile czasu spędzamy na myśleniu o Bożym Królestwie, a ile czasu spędzamy na myśleniu o moim własnym królestwie które buduję każdego dnia. Jednak wszyscy wiemy, że z tego naszego królestwa nic nie jest wieczne, ale to co zainwestujemy w Boże Królestwo ma wartość wieczną. Znając samych siebie możemy mieć wątpliwości i rozterki. Jednak jest dla nas dużym zachęceniem odpowiedź Jezusa:
U ludzi to rzecz niemożliwa, ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możliwe.
Na koniec jeszcze takie słowa które uczą nas pokory, abyśmy nie myśleli o sobie zbyt wiele :A wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz