Paweł dalej kontynuuje swoje myśli dotyczące zmartwychwstania. W tym fragmencie używa obrazu zaczerpniętego ze świata przyrody. Porównuje przemianę jaka zachodzi dzięki zmartwychwstaniu do przemiany ziarna, które musi obumrzeć, aby powstała roślina, a potem nowe ziarno. Nazywa Jezusa duchem ożywiającym. Przypomina nam również, że ciało i krew nie odziedziczą Królestwa Bożego. Czy żyjemy pamiętając o tej prawdzie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz